Մարդաբանները աֆրիկյան ցեղերից մեկի երեխաներին խաղ են առաջարկել:
Ծառի մոտ, երեխաներից բավականին հեռու, զամբյուղով միրգ են դրել և հայտարարել, որ ով ամենաարագը հասնի զամբյուղին՝ համեղ ու քաղցր ողջ միրգն իրենն է:
Վազքի մեկնարկը լսելուն պես՝ երեխաներն ամուր բռնել են միմյանց ձեռքերն ու վազել դեպի զամբյուղը, հետո էլ՝ նստել ու միասին վայելել բարիքը:
Ապշած մարդաբանները հարցրել են երեխաներին, թե ինչո՞ւ այդպես խմբով վազեցին, չէ՞ որ ամենարագ վազողի բաժինը ավելի շատ կլիներ:
Երեխաները զարմացած պատասխանել են՝ «ՕԲՈՆԱՏՈ», որը նշանակում է՝
«Արդյո՞ք հնարավոր է միայնակ երջանիկ լինել, երբ շուրջդ մարդիկ տխուր են»…
Բառացի՝ «Օբոնատո» նշանակում է՝ «Ես կամ, որովհետև մենք կանք»…
Ջուլիետա ԿԱԿԱՊԵՏՅԱՆ